Het kerstcadeau dat pas eind januari aankwam...

Het kerstcadeau dat pas eind januari aankwam...

Als kerstcadeau voor mijn dochter Minke, die in Ierland woont, maakte ik een quilt met een patroon van Elizabeth Hartman, die uiteindelijk pas eind januari bij haar aan kwam.

Wat doe je als quilter om je emoties een plek te geven? Precies, je maakt een quilt!

En dat deed ik afgelopen herfst, voor mijn oudste dochter Minke, die in Ierland woont. Door de pandemie hebben we haar inmiddels al meer dan een jaar niet gezien, tenminste niet "in het echt", want gelukkig hebben we WhatApp en Zoom, maar iedereen weet ook dat dit het echte contact niet helemaal kan vervangen. Ergens in oktober begon ik me steeds meer te realiseren dat het nog best een tijd kan duren voordat ik haar kan knuffelen en dat we elkaar met de Kerst zeker niet zouden zien. 

Na een paar dagen twijfelen tussen "ik ga een quilt maken voor haar als kerstcadeau" en "dan had ik daar al veel eerder aan moeten beginnen, dat krijg ik nooit op tijd af" en waarin de emoties alle kanten op gingen, besloot ik om het gewoon te gaan doen! Maar wat voor quilt dan, er zijn zoveel leuke patronen. Het moest in ieder geval iets zijn wat ik met de naaimachine kon doen, anders ging het echt niet meer lukken om het begin december te versturen, zodat het zeker op tijd aan zou komen.

Ik heb in de winkel genoeg patronen, dus eerst maar eens daar in kijken. Toen ik bij "The Puppies" van Elizabeth Hartman kwam, wist ik het meteen, die moet het worden.

Minke en haar vriend Nate hebben namelijk vorig jaar de hond van Nate, Comet, opgehaald in New Mexico, USA, waar zijn moeder voor Comet gezorgd heeft sinds Nate naar Ierland verhuisd is. En ze zijn met hun drieën inmiddels onafscheidelijk.

OK, het patroon is er, nu de stoffen nog. Die heb ik gelukkig meer dan genoeg in mijn winkel ;). Ik besloot om voor een neutraal palet te gaan, met een beetje okergeel. Ook besloot ik om de quilt iets groter te maken dan de quilt op de voorkant van het patroon, zodat ze er lekker onder kunnen kruipen met z'n drieën.


We gingen vlak daarna nog een paar dagen op vakantie in Nederland, dus mijn Singer Featherweight ging mee, en ik kon lekker opschieten met de blokken.


Toen we weer thuis waren, ben ik wel verder gegaan op mijn Janome M7, want dat gaat toch wel wat sneller... En ook het quilten heb ik daarop gedaan, want er gaat niets boven de boventransportvoet als je met rechte lijnen wilt quilten.

De tussenvulling is de heerlijk zachte, soepele en warme Tuscany katoen met wol, van Hobbs en voor de backing koos ik de lekker stoere stof uit de Grafic serie van Latifah Saafir.

 


En het is me gelukt om hem op tijd af te krijgen!

 

 


Dus hij kon begin december op de post naar Ierland. We hadden nog wel even gewacht tot een paar dagen na Black Friday, om te voorkomen dat het pakket in deze berg pakketjes terecht kwam. En het leek goed te gaan, want op 4 december gaf de track & trace aan dat het pakket verzonden was naar het land van bestemming. Mooi, dan zouden ze in Ierland nog bijna 3 weken de tijd hebben om het pakket bij Minke af te leveren... En toen bleef het stil... Geen melding dat het pakket aangekomen was in Ierland. Na 2 weken zijn we na gaan vragen en daar kregen we de mededeling dat het pakket naar Ierland was gestuurd en omdat er geen Ierse trackingcode was, ze niet konden gaan zoeken :(

Het werd Kerstmis en nog steeds was er geen pakket. Na Kerst steeg de hoop weer een beetje, misschien als nu de kerstdrukte achter de rug is, hebben ze tijd om het pakket af te leveren. En ook een beetje hoop, omdat het kerstcadeau van Minke en Nate voor ons er ook nog steeds niet was.

Na de eerste week in januari afgewacht te hebben, zijn we nog maar eens gaan navragen en kregen te horen dat het pakket waarschijnlijk verloren was. En ineens, midden in de discussie met MyParcel over de waarde van de inhoud, kwam er half januari weer beweging in. Volgens Track & Trace was het pakket op 16 januari verzonden naar het land van bestemming... Hè? Dat was het op 4 december toch ook al?

En weer gebeurde er twee weken niets, tot 29 januari. Het pakket werd eindelijk bij Minke en Nate afgeleverd! Inmiddels was het geen verrassing meer, want ik had haar al verteld wat er in zat. Maar daarom zijn er nog niet minder blij mee. 

 

 


Inmiddels wordt de quilt goed gebruikt en is ook goedgekeurd door Comet ;)

 


Ondanks de "hobbelige reis" van deze quilt, ben ik ontzettend blij dat ik hem voor ze gemaakt heb, en wordt ook helemaal blij als ik foto's krijg waarop Nate op de bank ligt te slapen onder de quilt of waarbij Comet de quilt helemaal voor zichzelf geclaimd heeft ;)

Happy Quilting!
Rianne

Reacties

Laat een reactie achter
* Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.